mutluluk ülkesinden göçe zorladın beni
hiçbir yere gidemedim sensiz
kuşlar göçtü üzerimden iklimler geçti
ben hep kanatsız kaldım hep sessiz
kuşların göç yollarını ezberledim
direngen bir çalışkanlığı umut edinen
amacı bahar olan özgürlüğü düşledim
bıktım acının kutuplarında yaşamaktan
işe yaramaz parça parça yüreğimi
kuşlara yedirdim, helal ettim
ışık doldurdum içime güneşi içtim
düşmeden yol almayı yaşamak bildim
kanat çırpmayı öğrendim, acıyı yendim
sürgün bitti yalnızlığa, yeniden gülüyorum
sana değil, yeni bir bahara
kuşlarla dönüyorum…
Kayıt Tarihi : 20.3.2007 10:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!