Kuşlarımın kanadına tutunmuş umudum,
Maceralarımı taşırlar her göçlerinde.
Boralar, fırtınalar kopsa da gökyüzünde,
Ötelerden gelirler beni yüreklendirmeye!
Karıncalarım azimle…
O küçücük bedenleriyle vicdanımı yüklenmişler.
Bir sefere çıkmışlar,
Varlığımın her zerresini kuşatmaya!
İhtiraslar sarmış her hücremi
Hücremin içinde hapisteyim.
Kuşlarım ışık hızında ilerlemekte,
Karıncalarım dev adımlarla cihanı titretmekte!
Kızılca kıyamet koptu kopacak,
Yetişsin artık…
Özlemle, sabırla beklediğim
Göz yaşlarımı dindirecek O nurlu el!
Vicdan umuda hasret
Yüce dağların, engin denizlerin ardında.
Her ikisi de el ele vermişler,
Yeniden doğmakta!
Merhamet pınarım olsunlar
Beni şefkatle yıkasınlar…
Kayıt Tarihi : 31.1.2019 16:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!