Kuşlara bırakılmak Şiiri - Yorumlar

.serçe parmağımla aklımda tuttum şiiri.

bana bildiğin bir kuş söyle deseler yalnızca martı derim.
renk sorsalar yeşil derim. ay sorsalar mayıs derim. en çok sevdiğim ismi sorsalar nilgün derim. Şiiri sorsalar şair söyle ne derim? beni martıya ve şiire bırakın...

Onlar ki bulutlarda gezerer
Bitmeyen ışıklarda yüzerler
değerler sırmadan kanatlarıyla
ağaran tan yerine

Diyordu Selahattin Batu O BÜYÜK KUŞLAR isimli şiirinde..Ve devam ediyordu..

O büyük kuşlar ki susarlar,sonsuz,
çekilip içlerine..

Kuşların bu görkemli dünyası yeryüzünün çirkin ,iğrenç,kanlı haliyle tezat teşkil edince ayakları toprakta olan insanoğlunu elbet bir korku kaplayacaktır.Yeryüzü zira solucanlarla sülüklerle yılanlarla dolu zulmetin batağın ülkesidir..

Labaratuarların tarumarına uğamış yeryüzü gittikçe daha bir kirleniyor..

Şairi bu duygulara salan saik, belli ki fikret mualla ile koşutlaşan duygulardan kaynaklanıyor..

O evrenin içindeki sokak insancıklarının duygularının peşine düşmüş pazarlıksız insan ve evren hayranı bir ressamdı..

pazarlık yapmadan hayatını ve aklını karşılık koydu evrenin güzelliklerine ,iç acıtan güzelliklerine..

Akıl hastanelerine, alkol tedavilerine ve yalnızlığa uzanan hayat çizgisinde sadece ve sadece varluş acısının insan çehresinde oluşturduğu tedirginliğin izlerini sürmüş dışavurumcu bir ressam demek gelir içimden fikret mualla için...

Ünlü resmi ''baloncu'' da bile tedirginlik hakimdir resme..

Kuşlarla bir başına kalamama tedirginliği şiirin derinlerinde insanın kimliğine ait en dikkate değer resmine taşıyor bizi...

Anlam yüklü insanın, madde yüklenmeye, maddeleştirilmeye isyan eden yüreğinden gelen sesleri, mısralarınızda okumak çok güzeldi. Anlam zenginliğiyle dolu çalışmanızı çok sevdim. Sizi kutluyorum.

Özellikle vurguladığınız şu mısraları bütün varlığımla içtim izninizle...

sevmediğim insan varsa
insanı merak alan bilim insanı
çelik metreyle ölçüyorlar
ölçüyorlar ve sanki çizgisel
kalbimden atladığım her yanı


İnsan, maddeyi kendine değerlendiren olmalıyken, bilim insanı maddeleştirme yolunda emin adımlarla yürüyor.

Ama kuşlar gökyüzünde boşuna kanat dolaştırmazlar! Herşeyden önce ve herşeyden sonra ... sarıldıklarıdır; kanatları...

Kuşlara bırakma dese, kuşlar huzur verse bile orada kalmaya razı değil diyecektim. 'Beni sakın kuşlarla yalnız bırakma' diye söyleyince kuşlara yakışmasa da 'bir kuş hırpalaması' hissettim.

Kuşlar toplu halde haykıracaklar:
'Biz kuş sürüleri sürgün yeri değiliz.'

Yalnız bırakılanın, kuşlara sürgün yollananın kalbi kuş sıcaklığıyla uyuşsa bile yine benimsenmeyecektir. 'Tamam anladık ama, sen reddedilmişin, içimizde yerin yok' diyeceklerdir.

Ya sürgün değil de, haksız yere yılkıya bırakılan atlar gibiyse kuşlar ve istenmeyen nasıl davranacaklardır. Kuşların insanfına kalmış.

Fikret Mualla yaban ellerdeki kuşlara bırakılmış. Hep sıkıntı çektiği için içkiden hastanelerde yatmış, bir Fransız kuşu (hanımefendisi) sahip çıkmış, kader ve ülkendeki elverişlilik seni istemedi diye öteki kuşlar gibi biz Sizi istememezlik etmeyiz demişler. Felç olduğu için belki de öldüğünde kalbinin en mutluğu gün olmuştur. Şiircesi ise kalbinin en kırıldığı an olmalı.

Huzurevleri de bir düşkünler evi midir?
Düşkünler evi acımasız bir niteleme olmasına rağmen Türk Toplumunda çok kullanılıyor. Kimsesizler evi denilse. Ya da insanlardan sonra kuşların da istemediği insanlar evi.

Ölmeden önce yasak olan sigarının saklanıp yakılması bile iyi gün konusu.

Bilmem ki, kuşların öğretmesine rağmen yine de kuşlara bırakıldığında kuşlar gagalar mı? Yada artıklarıyla bırakılanın beslenmesine izin verirler mi?

O günlere kadar kalırsa kuşlar tabi ki.

küllerinden doğar anka
beni yak bin kere diyen bir şiir okudum

işte şiir böyle yazılır.sarası geliyor insanın şiiri.
kutlandınız.