Yağmur mevsimi geldi.
Gitmek telaşı almış kuşları, kal demek ne mümkün...
Göç ettikleri için kuşlar hep yanlış anlaşılır..
O ufak kalplerine rağmen sevgilerinin büyüklüğünü, zihinlerinin temizliğini içinden yaşarlar, göstermezler..
Onlar gökyüzüne kanat çırpar, okyanuslar geçer, derini görür.
Yuva yıkanı hisseder, güzel insanı tanırlar...
Tünedikleri dala,
su içtikleri ırmağa,
didindikleri toprağa nankörlük etmezler,
doğaları gereği ihanet bilmezler...
Yaşamın sihirli tarafını bilir, bilginin gizini bize öğretirler...
Sevinci, uçmayı yeni öğrenen yavru kuş gösterir,
Üzüntüyü, en güzel kuşların gözyaşları anlatır..
Kuşlar kusurlarına aşıktır...
Kuşları tanıyan kendini tanır, kendine aşık olur...
Dünya hayatının bir yolculuktan ibaret olduğunun farkına varır....
Derinliğin bilgide, bilgeliğin ilimde saklı olduğunu öğrenir...
Gitmek telaşı düşmüş içimize bir kere, kalmak ne mümkün...
Kayıt Tarihi : 24.9.2025 22:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!