Göğümü kaybettim, içimdeki kuşlar üşüdü.
Bize kalmadıysa da bu aşk, bilirim ki bambaşka bir kördüğümdü.
Bahtiyar olduğum ana baktım ey güzel
Seninle her anım kutlu bir düğündü.
Kırıksın bana ve ben de darmadağınım.
Yüreğim yangın yeri, aynı bildiğin gibi...
Bu kez daha çok saplandım çamura.
İhtiyacım, en çok da “sen” diye çölüme düşen yağmura.
Puslu olsa da yollar sana, bana...
Gel, hatırlat bana seninle olan dünü.
Hıç soldurma sakın sana içimde açan gülü..
Bende takat yok; sensiz harcadim ömrümden her günü...
.
Daha zeki yanıtlar alabilir, dosya ve
Gürhan YaltıKayıt Tarihi : 8.6.2025 23:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!