Kül Tanesi Şiiri - Gürhan Yaltı

Varılmaz bir vuslattır , gecemin sabahı , ellerimde reyhanlar kokar , yüreğimde heyelanlar.

Dağılmış kül tanesiyim esrarında hanuman , o yanardağ geçmişimden hatıra.

Minberler üzerinde kirli bir hatip dilinde ne söylerse yüreğinden onu sakınır.

Dönülmez yolların şakağından vurulmuş belliki…

Kızıl goncalara sus payı vermiş mor kelebekler , üç günlük ömre denk vazgeçmeler.

Kusur arıyorsa seven yeise dayanmış adımları , ben ne söylesem yük kendinden geçene.

Var git , yoluna kızgın kum taneleri , kıyıda esaret var , bu ne firak köprüleri yıkıyor..

Çalıyor yine zaman aşısı tamburlar , kim kandı bu nağmelere , kim inandı reçetesiz hastalara..

Ağlamayın pervaneler garipler utanıyor.Yamalı kalpler sığ bakışlar altında serzeniyor.

Oy o benmiydim mahzenlerde haykıran , karanlığa satıldı tenim tuzum , semada yıldızlar üşüyor.