Gün doğumuyla başlıyordu
İsyan göğün kızıllığında
Kulaklara şenlik bir çığlıkla
Özgürlük maviydi
İsyan kızıl
Tutsaklık ise alabildiğine
soğuk ve sarı
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
