Kuşlar Şiiri - Devrim Dokdere

Yalnızdı şair,yol almıştı akşam üzeri.
Sokak aralarında,oynuyordu çocuklar.
Kadınlar ellerindeki örgüyle ugraşıyordu.
Kendisi gibi yalnız olan birşeyler aradı.

Ne var ne yok göz attı tüm gördüklerine.
Hiç bir kimse onun ne aradığını bilmiyordu,
Bilen birtek,içini kemiren yalnızlığıydı.
Herşey sanki son bulacakmış gibiydi.

Sessizdi yeşil parkalı şair.
Kuşların seslerine kulak veriyordu.
kanatlandı,yalnız adam oldugu yerde.
Onlarla uçmaya başladı,

Çok geçmeden çoğaldı kuşlar,
Seslendi şair,coşkuyla,
Süzülün kardeşlerim!
Sizlerle güzel olan yerlere!

Dünyanın tüm sorunlarından uzaklaşmıştı,
Birtek,serçeler,martılar arkadaştı ona.
gidelim kardeşlerim! sonsuzluğa
Ölüme zaman var nasıl olsa!