Toprağın ağacıydı,
Sen geldin
Sürgün vermeye başladı.
Küçük yapraklar çıktığı zaman
Güneşle kucaklaştı,
Yağmur kamçılarken
Minik yapraklarını
Gökkuşağıyla tanıştı.
Renkler dans edip,
Rüzgar şarkısını söylerken
Kök saldı derinliklere.
Ve sen bir gün
Kıydın ağaca,
Kökünden kestin feryatlarını dinlemeden.
Bir daha filizlenemedi,
Güneşi göremedi,
Yağmur değmedi yapraklarına,
Dallarınla birleşemedi.
Bütün renkleri siyah oldu,
Adını küskün yıldız koydu,
Hiç parlamadı.
Ay ışığına ulaşamadı,
Kaybolan gecenin içinde
Gün ışığına hiç kavuşamadı.
Kayıt Tarihi : 27.2.2005 23:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Güneşi göremedi,
Yağmur değmedi yapraklarına,
Dallarınla birleşemedi.
Bütün renkleri siyah oldu,
Adını küskün yıldız koydu,
Hiç parlamadı.
Ay ışığına ulaşamadı,
Kaybolan gecenin içinde
Gün ışığına hiç kavuşamadı.
...............
Nefisti. Yürekten kutluyorum...
TÜM YORUMLAR (4)