Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Babam benim....
Hem çok uzakta, hem çok yakınımdasın.
Bazen soluk kadar “an” sın,
Bazen albüm kadar yalansın.
Bazen elimi uzatsam,diyorum.
Hani tutacak gibiyim ellerini.
Bazen kilometrelerce mesafedesin,
Büyüttüm yazık derdimi.
Adresini soruyor ak kanatlı güvercin.
Adresin tarifi yok.Biliyorum.
Yüreğimin götürdüğü yerdeyim baba
Ve yokluğun kanlı hançer,
Her gün ölmekteyim baba.
...............................
Babaya yazılan bu şiir hüzündü... Sevdiğimiz ve ulaşamadıklarımız...
Şiirleriniz güzel. Yalnız haddim olmayarak bir öneride bulunmak istiyorum.
Mısralar arasında böylesine boşluk barakmasanız dahi iyi olacak gibi. Şiiri okurken anlamını toparlamak açısından mısralar arasına boşluk konulmazsa diyorum.
Tebrikler
Saygımla
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta