Kuşkulu Rüzgar Hanları Şiiri - Aşkın Güngör

Balık kılçıklarından izler bırakıp
eski gemilerin ıssız rotalarında,
konaklıyor martılar
kuşkulu rüzgâr hanlarının
uğultulu odalarında.

Ufukta
-uzaklarda-
ince bir çizgi belirliyor sınırı,
usta hattat divitinden çıkmış
huzur rengi bulutlarla
ve heybesinde gri umutlarla
hüzünlü şarkıların doğduğu sessizliğim
eksik şiir dizelerinin
kendilerini aradıkları dar sokaklarda
üzüntülü geziniyor.
Beni kim anlar,
karanlığa bulanmışken umarlar
ve hüzünken dizelerdeki
ve buruk bir yenilgiyi hatırlatırken sıradağlar
-uzaklardaki?

Bu engin gün batımı denizinin
mavi köpük dizelerinde yittin sen
hırçın bir boranla,
ama
tekrar bulunacaksın da sanki.
Kör bir martışiirden başka
yerini bilen yok ne var ki!

25 Eylül 1995