Kuşkular Şiiri - Mahmut Tekin

Neden...?
niçin...?
nasıl...?
niye...?
sorularla başlar kuşkular
içini kaplar elim bir keder
seni bir kurt kemirir yer...

Atamazsın içinden
hiç durmadan
seninle başa başadır kuşkular

neresidir kuşkuların başladığı yer...

İçinden bir ses sana
sürekli olmayanı fısıldar
güvenme sakın ona der...

Ya...?
diye başlayan sorular
bitmez bir türlü
her an korkulur
sanki gelecekmiş gibi
beklenmeyen haber...

Neden sonra insan...
boş olduğunu görünce kuşkularının
çocuklar gibi sevinir...
oh yaşasın der...!
sevinçten delirir...

Neden...
neden Tanrım...!
ben böyleyim der...