Kuşkonmaza Kuşlar Kondu

Önce ceylan gözlü kızlar, çaldı aklımı
Sonra günü çile, nurdan kadınlar...
Hep günahkâr çiğnedim kaldırımları
Kapılar, pencereler; benden günahkar! ...

Islatmadı göz yaşım, çileli toprakları
Bekleyenler kanmadı, sevincine hasretin..
Yakınlar çağırmadı, kan çanak uzakları
Kandan kuyular kazdı, yaralar derin derin! ...

Yine efkar bastı gönlümü birden
Beyaz dağlar, al bayrak karardı! ...
Nerde ekmek ekmek taşan bereket? ! ...
Neden sevinçlerin benzi sarardı? ! ...

Denizler gönlümü almaz bir göldü
Yelken yelken rüzgar olduğum çağlar!
Artık tutsaklığın yolu göründü
Ben ağlarım, anam ağlar, yol ağlar! ...

Al beyaz bayrağın battığı yerden
Derviş Sultanlar’ın yattığı yerden
Tanrım, rahmetini gönder n’olursun? !
Yavuz’un okunu attığı yerden! ...

‘‘Duvar yaptım aynalardan
Renkleri hapsedemedim! ...
Biri gönül, biri ölüm
Biriyle baş edemedim! ...’’

Gene efkâr bastı gönlümü birden
Sevda öksüz, çile kısır, gün donmuş..
Gözüm kalkmaz oldu, bastığım yerden
Kuşkonmaza kuşlar konmuş, güz olmuş! ...