Kuşatılmış Türk İnsanı Çaresiz / ama Çar ...

Kuşatılmış Türk İnsanı Çaresiz/Ama Çare Var./Ve Gaziantepli Vakkas
• Beğen
• Antolojim
• Yorumlar
• Paylaş
• Tweetle
Ey aziz insanımız,aziz canlar
Dört bir yanımız surlarla çevrilir
Daha doğmadan.
Her şeyin marazisi bize aşılanır,
Suçumuz neyse?
Zehirli öğütlerle
Beynimiz bizden
Fersah fersah uzaklaştırılır.
Kırarsın,yapamazsın,daha küçüksün
Daha neler
korkutuluruz,ürkütülürüz.
Adeta kendimiz olmayız.
İlk yaşlarda azcık sevgiyle,
Birazcık ilgiyle
Bekleriz sonsuza kadar
Sevsinler,ilgilensinler
Nafile! güdük kalırız güdük gideriz.
Hele korku başımızın belasıdır,
Bizi bir cendereye koyarlar,
Sen zavallısın,sen hiç bir şeysin diyerek
Beynimizi sıska soğana çevirirler..
Cin korkusu,peri korkusu
Devlet korkusu,polis korkusu,
Hemşire korkusu,doktor korkusu,
Öğretmen korkusu,ağa korkusu
Korku dağları yüklenir yüklenir
Bir ömür boyu,
Ve tabut bizi götürürken
Bize acır,ağıt yakar/Zavallı gün görmedinki! ...
Yüce Allah bize en büyük nimeti verdi
Beynimiz,onu kullanacağız
Hani niye akıl hastalarına sorgu sual yok
Çünkü beyin işlevi arızalı.
Kıymetini öğrenemediğimiz
Beynimizi/aklımızı
Artık Kaf Dağı'nın arkasına
Göndermeyelim/sevelim,sahip çıkalım.
Aziz insanım, seni korku cenderesine sokanlara
Meydan oku artık.
De ki senin beynin,benim beynimi
Neden cendereye soksun, korkularla.
Başını çevir, doğaya bak ey insanım.
Her yerde sevgi var.
Toprak,kuşlar,ağaçlar,denizler
Her şey ama her şey durmadan üretiyor.
Neden?
Çünkü korku yok,sevgi var.
Bütün korkuları ama bütün korkuları
Atın yaşamınızdan.
Doğarken içimizde sevgiyle doğduk.
İnanın, çünkü üretmeye geldik.
Doğada üretiyor sevgiyle.
Korkuyu bize verenler
bizden yaşça büyük, akılca küçük olanlar
İnanın biz doğarken beynimiz ışıl ışıl.
Bakmayın inga inga ağlamaya.
Ama hemen bizden önce doğan,
Korkularla doldurulanlar,akılca küçük olanlar
Çiçeği tepeler gibi,beynimizi de tepelemeye başlarlar.
Bir bakın çevreye ağaçları kesen kim?
Doğayı tahrip eden kim?
Atmosferin dengesini bozan kim?
Kendi hemcinsine kıyan kim?
Paylaşımda vahşi olan kim?
Sevgiyle doğan,güçlü insanın yerini alan,
Korkuyla beslenen insan!
Atın geminizdeki bütün korkuları
Cesur olun.
Bir yükten kurtulacaksınız, göreceksiniz.
Üreten kuşlar gibi özgür olacaksınız.
Korkmayın hiç bir şeyden
Çünkü beyniniz artık büyüyecek.
Sevgi,ah sevgi!
Öyle kolaysın seninle doğarız.
Ama yavrusunu annesinden ayırmak gibi
Seni bizden alırlar.
Biz burada elleri,kolları bağlı
Sen Kaf Dağı'nın arkasında öksüz.
Bir türkülerimize bakın çaresiz, ağlamaklı,
Bir binalarımıza bakın sevgiyle üretilmemiş.
Bir çocuklarımıza bakın üretimden uzak,çaresizler
Doğayı konuşturun hele sizden nefret ediyordur,
Ben veriyorum sana,ama sen beni katlediyorsun,diye.
Ey aziz insanlar,dostlar biz sevgiyle doğarız
Bir çiçek gibi gonca gonca
Bir tavşan gibi apak
Hemen bizi zehirler,zehirli öğütlerle:
Yapma düşeceksin,saygı duy büyüklere
Onlar seni saymasın,boş ver
Sevgi duy küçüklere
Onlar seni sevmesin,Umrunda bile olmasın
Çünkü zaten küçükler.
Oysa sevgide yoktur yalnızca büyükleri saymak
Yoktur yalnızca küçükleri sevmek.
Hem büyükleri hem küçükleri
Hem seveceksin,hem sayacaksın.
Öpmem kimsenin elini kirli diye mi
Hayır!
Nerde yazıyor el öpmek!
Eğer eşitsek biz.
Önce boyumuzu denkleştirir
Sonrada sevgimizi iletiriz.
Nedir el öpmek?
Ne dersen onu yaparım,ölüme sürsen dahi.
Nedir denkleşip sevgi göstermek
Biz eşitiz,eşit yaratıldık,
Ölürken de aynı büyüklükte tabut,
Aynı büyüklükte toprak parçasını sahipleneceğiz.
Evet aziz insanlar herşeyin başı
Bize çok görülen,elimizden alınıp yerine korku verilen sevgidir.
Ağaçlar seviyor,kuşlar seviyor,Atlar,eşekler böcekler seviyor
Biz sevemiyoruz hem de insanız,hem de aklımız var.
Örnek mi
Biz deli dedik Avrupa anladı,diye bir haber.
Gaziantep'te Vakkas nohut
4.sınıfta atılmış'Haylaz'diye.
16 yaşında 'Ben bir Londra'ya gideyim 'diyor.
Komşudan ateş istemeye gider gibi.
Altı ayda İngilizce öğrenip
13 yıllık üniversiteyi üç yılda tamamlıyor.
Söyleyin Vakkas'ı okutanlar.
Şablona uymadı diye'Deli'dediniz.
Ya bizim kadar akıllı olursun
Ya da delisin,dediniz.
İçinizdeki sevgi dağlarını kullansaydınız
Vakkas'a o yeterdi.
Doğru!
Bizlere kim verdi ki, biz de Vakkas'a verelim.
Haydi Türk insanı sevgimizle barışalım
Bütün korkuları ama bütün korkuları atıp
Sadece sevgiyle yaşayalım.
Sevgi,sevgi,sevgi,sevgiyle kucaklaşalım.
Delta S X
30.06.2006
Halit Mehdigil
Kayıt Tarihi : 30.6.2006 08:03:00
Şiiri Değerlendir