Kuş Yuvası 2 Şiiri - Halil Pazarlı

İçimde kalmasın bari
aklıma gelmişken şunlarıda söylemeliyim sana
kaloriferli evlerde kıtır kıtır ekmek dilimleri kızarmaz Kuş Yuvası
poşetlenmiş az kalorili rejim eti-mekleri vardır sizin
sıcak sulu parlak musluklu gömme dolap mutfaklarınızda
(benimse elim yapışırdı tirşemiş iplerin ucundaki
delik kovaların buz tutmuş kenarlarına)

Çoğu köyde elektrik yoktu
çamaşır yada kurutma makinalarımız yoktu
şofbenimiz yoktu mesela
kalaylı kazanlarda kaynardı sevişmelerin utangaç temizliği
ve berrak değildi bizim derelerde akan hırçın suların rengi
tahta mandalların gerginliğine dizilirdi soluk çamaşırlarımız
sekiz candı
kilim döşekti
beyaz kerpiç
ve acı kireçti duvarlarımız

Seninse ilkbaharların vardı
sevgililerin vardı dansların vardı
son model arabalı delikanlılar dönerdi etrafında
sonra eylül gelince okullar başlar
keyifle gülerdiniz kızlı erkekli kantinlerde
anı defterlerindeki koleksiyon ayrılmalara
(benimse ayağı kara lastik başı yazmalı
eli kınalı kızlar gezerdi ergenlik rüyalarımda)

Daha ne diyeyim sana Kuş Yuvası
benim hiç akvaryumda yüzen kırmızı bir balığım olmadı
kedim köpeğim yada oyuncak bir ayım olmadı mesela
(kapıda havlayan çoban köpeğini saymazsan eğer)
en evcil hayvanlar kuzuydu inekti eşekti benim için
o da bizim değil Himmet Ağa'nın ahırında

Renkli televizyonu ise askerde gördüm
(sakın kimseye söyleme çizgi film seyrediyorum hala bu yaşta)

Senin anlayacağın yazın yaylalarda yatardık biz
dumanlı gurbet trenleri geçerdi ta uzaklarda
düdükleri yüreğimin baş köşesine otururdu
ve akardı zaman silik suratlı insanlar gibi
usanmazdım çufçuflu kara ve dar pencerelere el sallamakla
bu yerlerde harap bir köprüye umut bağlamak gibi bir şeydir aşk
yada içine akan bir gözyaşıdır gizli gizli
bitmez ki son duraklarda

Sonra kararırdı sisli dağların ufuklarla öpüşen tepeleri
bulutlara dayadığım merdivenle çıkardım parlayan yıldızlara
hasretleri yağmurlardan koparırdım
ellerim bu yüzden yıldız kokar hala

Ve şimdi artık kanadı kırık bir kelebeğim
ruhu militan ayağı demir

Neyse bu sana yazdığım son şeylerdi
bir daha şiir yazmayacağım sana
ama unutma şunu Kuş Yuvası
bir buhran gibi kalacaksın
ruhumun en hassas vuslatında
bir uyku gibi yaşayacaksın
gönlümün en çentik koğuşunda
ve kanırtılmış bir yara gibi kanayacaksın
devamlı acıtarak
hüzünlü bir akşamın batan güneşi gibi
her şiir yazdığımda

(Bu şiirde adı geçen yer, şahıs ve olayların gerçekle hiç bir alakası yoktur. Şairin kendi dünyasında, hayali olarak kurgulanmıştır)