Kuş Sesleriyle Kefenlemezler Elbet Cesedimi

Beyaz martılara kan sıçradı yüreğimde.
Durup dururken, dekolte olsun diye giymedim
Asi bir çocuğun davranışlarını üstüme
İçimde diplomatik kaygılar taşıyan kelimelerle,
Geçemiyorum telaşın gümrük kapılarından.

Hangi yana baksam dökülür mavileri pul, pul
Garip hayallerin hammaddesinde gökyüzü,

Karanlık hangar kapılarını açmış,
Vize yok ölü resimleri götürmeme,
Her mavi çığlıkta ben varım,
Her kırlangıç kanadında ben
Adım çarpar duvara, çatlar içimde binlerce at..

Anlaşılan yok bana rahat,
Rehabilitasyona da gerek yok
Saraylar eskitmedim yüreğimde,
Cila vurmayın aynalara,
Issızlığı emzirmesin kuramsal aşklar
Çekip gitmekte var yağmurlu bir günün içinden
Kuş sesleriyle kefenlemezler elbet cesedimi,

Acemi kelimelerin döküldüğü bir ırmağa giriyorum,
İri bir timsah gözüne kestiriyor beni,
Kazma, kürek dişleri arasında salyası akıyor
Epeyce kabarmış iştahı, derin dipten Pirenalar geliyor
Anatomilerine timsah kemikleri gramerliyorlar…

Çiçekler baharda açmış renklerini soruyor,
Duvar diplerinde eski anılarını bulamayan fareler,
Kobay olmaktan kurtulmanın çaresizliğinde
Kemiriyorlar kimsesizliğin boş çuvallarını,

İstanbul’da bir adam, kendine İstanbul arıyor,