Kuş Öldü Şiiri - Özlem Saba

Aslında her kuş sessiz uçardı havada..
Bilmezlerdi kanatlarına kaç umut asıldığını.
Her kuş, bastırılmış isyanların çığlığıydı oysa.
Kanatlarında onca ağırlık,
Binlerce mana/ astığımız kuşlar.

Taşıyamadılar kendilerini...
Kuşlar.
Gittiler.
Kuşlar diyorum kuşlar!
Ah o kuşlar,
Özgürlüğü anımsatan insana.
Sadece mavilikleri sevmeye gelmiştiler...

Kuş öldü ve göğsünün ortasında o yara
Binlerce kus havalanıyor bugün semaya
Kuşlar bir ayin, bir tören telaşında,
Kuşlar,
Şimdi gökyüzünde devleşen öfke,
Kuşlar,
Şehirlerde,
Köylerde, kentlerde,
Kuşlar her yerde,
Topluca isyanlarda...

Siyah pençeli, pençeli tanrılar koşuşturuyor şimdi sokaklarda.
Güzel olan her şeyi yasaklıyor, yok ediyorlar
Her kuş büyük bir tehdit sayılıyor
Kuşlar yine zulümlerde, topluca kıyımlarda.
Kuş ölümlerini umursamıyor artık dünya..

Onlar aslında sadece bir kuştular.
Ve göğüslerinin altında hep o aynı yara.
Onlar, aslında sadece küçücük bir kuştular.
Zavallıydılar..
Soğudular ellerimde...
K U Ş L A R !
Ölmeden önce, büyük bir çığlık,
Küçücük bir yorgunluktular...

Onlar; sadece mini mini bir kuştular.
Donmuştular...

***
Kuşum Eser'e özlemle...
Güzel uyusun..