Kuş Kadar Olamayanlara Şiiri - Ramazan Ateş

Sen hiç sevdasını sunan kuş gördün mü?
Bir güvercin, bir kumru yada bir serçe.
Önce etrafında aşk nameleri söyler,
Kıvranır, dolanır, olmadık cilveler saatlerce.

Tabi erkek kuş bu etrafda dolaşıp kur yapan,
Dişide bir eda, bir naz, kaçar ama yan gözle bakar.
Oda sevlanmıştır ama, gel görki hemen he demez,
Tıpkı Aslı’nın Kerem’e, Leyla’nın Mecnuna yaptığı gibi.

Sonunda ikna olur dişi, kabul eder aşkı.
Ve erkekde bir gurur, bir başka öter şimdi.
Cilve yapar, gider boynuna dolanır,
Ve en önemlisi de sevgilisini diğerlerinden kıskanır.

Kuş diye hafife alırız ama,
Kuşdaki de gönül, onunda adı sevda.
Bir birine boyunlarını sürer, koklaşırlar,
Gagalarıyla öpüşür, oyle oynaşırlar.

Eşini kıskanır, yaklaştırmaz başka kuşu,
Kuş deyip geçme, ondada var namus duygusu.
Ölümü göze alır, korur sevdiğini,
Kucaktan kucağa vermez, bilir sevginin kıymetini.
Kuş kadar olamıyanlar utansın.

Ramazan Ateş/Enschede-21.2.2006