Kuş Şiiri - Orhan Tiryakioğlu

Minik bir kuştu, titriyordu kanatları,
Şiir yazdığım günlerde, pencereme konmuş,
Camdan bakıyordu.

Ürkek yanaştım ona,
besledim sözümle sonra,
öylece seyrettim, seyrettim.

Canana can gibi, daldan dala atladık,
Bir keresinde geldiği panjurlu penceremde,
Biz dost olduk.

Kuş alıştı yerine,
Soğuk pencerenin de denizliği kuşa,
Sanki cama kenetlendik,
Her akşam bir sorgulama, bir çıkmazına dünyanın
Dem vurup dertlendik.

İki korkaktık besbelli;
Pırlanır kaçardık görsek, yek diğerinin cemalini,
Konuştuk belki herşeyi, keşkelere dövündük,
Uzun söyleşince ikimiz,
Ne kadar benziyoruz diye düşündük.

Sanki uçup kaçar diye çekinip adını sormaya,
Ardına saklanıp perdenin bakar kaldı gözlerim,
Ya göç ederse apansız, sıcak memleket yoluna,
Adresi bilinmez ülkedir, bulutlara da yazılmaz.

Biliyorum ki bahar, sınırlı günlere sahipti,
Gideceği besbelli, çünkü yolu çizili
İnatla direndi devran iklimine,
tüneğini hep sıcak yuva bildi,
Gidelim diye nasıl da ötüyor,
İnanır mı insan hiç kuş sesine?
Ne karmaşık şeymiş şu kuş dili.

Dostlar gelip bakın, sanki kuş konuştu,
Ötüşleri de bir garipti,
Pençe darbeleri kanatmış yüreğini
Zamanı tüketmiş izleriyle ak tüyleri,
Onca yılı yemiş tahta bir pencereye,
Böyle kuş gerekti…

15-16-17.02.2008.. 04.55

Orhan Tiryakioğlu
Kayıt Tarihi : 17.2.2008 05:28:00