Kıyıya yakın gemiler geçiyor akşamında yalnızlığın.
Göz ucumda bir efkar,
Taa içerimde büyük bir yangın.
Tuzla buz,camdan yüreğime
Batıyor göz yaşlarım…
El ele vermiş hüzün ile yeni gün..
Ve bir Ağustos,
Bir Eylül yok iken ortalıkta,
Çıkageldiler apansız
Can yakan kara kışıyla bir ocak sürgününün!
Hırçın dalgalara koştum yalvardım,
Alıp götürmesinler diye sevdiğimi…
Ne çare söz dinlemezmiş,
Ne dalgalar…
Ne giden sevgili…
SUSTUM.
Ve en mavisine denizin,
Artık KÜSTÜM.
Meral Ozan
05/03/2007 03:02
Meral OzanKayıt Tarihi : 5.3.2007 22:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
mükemmel bir hüzün şiiri...
selam ve saygılarımla kutlarım...
TÜM YORUMLAR (1)