Kuş Şiiri - Semih Atalay

Diyelim ki bir kuş ölmüş şu dağın ardında
Sonra yavruları da
Ne kadar parçalarsak edebiyatı o kadar iyi
Ama ya sapan bizim avuçlarımızdaysa
Ne farkı var birin ikiden
Yoksa üç bir ironi midir?

Sahi unutmuşum
Her katil cesedi kendinden bilir
Daha önümüzü dahi görmeden
Elbet bir yerde ufuktan bahis edilir
Ve kanaatimce buna umut denir

Doğru çaresizliktir
Donatılmış masalarda hissettiğimiz
Kalabalıklar doğururuz
Ikın diyerek yalnızlığa
Çünkü kaçtığımız her zaman gerçeğimizdir
Kanatırız dudaklarımızı
Çünkü susmak esaslı bir çividir

Buluşamıyorsak bir ortaklıkta
Elbet Kant'a da yazık edilmiştir