Dalgalar vuruyor denize
Sakin, yavaş, hissettirmeden
Böyle kaybediyoruz ruhumuzu
Makineler çalıyor insanlığımızı
Chet Baker çalıyor uzaktan
Bir lokma çalıyorum ağzıma
Kesik bir ses çalınıyor uzaktan
Kulağıma bakmadan tanıyorum
Celladım beliriyor ufuktan
Şiddetli, hızlı hissediyorum
Elleriyle öldürüyor ruhumu
Kaçıncı kurbanıyım bilmiyorum
Ölüyorum kimseye belli etmeden
İnsanlar acıyarak bakıyor bana
Nefret ediyorum o mağrur yüzlerden
Samimi gelmiyor artık anaların yavrularına sarılması
Bu yüzden ölüyorum diyorum
Yaşayan bir ölü, ölü bir yaşayan
Yaşayan
Ölü
Kayıt Tarihi : 2.8.2020 18:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Hakan Tuncer](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/08/02/kus-190.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!