Kuş,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

Işıksız değildi dünya
Kalbim ışık saçıyordu dünyaya
Baskılar olsa da

Kuşun kanadına binmiş, gagasından uzak dolaşıyorum
Tepelerden dünyayı seyrediyorum
Yeryüzünden hiçbir şey bana dokunamıyor
Yeryüzü hem ağlıyor, hem gülüyor

İnsanların üçü beşi
Devletlerin üçü beşi
Dünyayı bölüşüyor
İnsanları ağlatıyor

Çıkar tanrısı Everest’in tepesinden bakıyor
Olympos’un tanrılarına haydi oradan diyor
Yeryüzünde tepelere inat binalar yükseliyor
Nemrut’un Tanrısını vurduğu kuleden daha büyükleri yapılıyor
Çıkar tanrılarının melekleri yeryüzünü seyrediyor
Olan biteni çıkarlarına kaydediyor

Karıncalar hayret içinde gökyüzündeki uydulara
İmparatorluklarını çekmişler toprak altına
Toprak altı imparatorluklar gizleniyor güya
Çıkar tanrılarının melekler ordusuna

Karınca kararınca insan, artık gizlisi kalmamış
Melekler ordusunca kayıt altına alınmış

Kuş gagasıyla beni yakalamaya çalışıyor
Aklım kanadın gizli yerlerine saklanıyor
Kuş sırtından atmak için taklalar atıyor
Kalbim düşmemek için yapıştıkça yapışıyor

Dolaştım bir müddet gökyüzünde
Gördüklerimi kaydettim yüzünde

Yeryüzünün çoğu gülüp oynuyor hevesler peşinde
Bir kısmı ağlıyor, gözyaşları içinde

Gülen de, ağlayan da çıkar ateşinde
Çıkar tanrısının cehenneminde

Özgürlüğüm kanat üstünde
Kuşların götürdüğü yerde
Dolaştım tepelerde
Uçtum uçsuz bucaksız denizlerde
Yanıp kavruldum çöllerde
Batmadı güneş tepemde
Doğmadı henüz yeryüzüne
Dolaşıp durdum, karanlık, aydınlık ikileminde

05.10.2012 - İzmir