Kuş Şiiri - Mehmet Ekici (taha)

Ayaksız ve kanatsız bir kuş iken yüreğim
Uçmaya heveslendi
Sabahın ilk ışıklarını gebe bırakan ılık rüzgarlar
Aklaşan sakallarımı sırladı
Adını bilemediğim o uzak diyarlardan
Toprağımın özüne sinen
En makbul baharat kokularını içirdi bana
Oysa benim kuşlarım vardı ovalarda uçuşan
Yüreğimi kanatlarının altında taşırdı birçoğu
Bir çoğu da Kaf Dağı’na tünerdi.

Uçmayı bilmeyen bir kuş iken yüreğim
Kaçmaya heveslendi
Kirpiklerimin ucuna çarptı gökyüzü
Her solgun karanfil ve her tomurcuk gül
Göz pınarlarımdan taşan sularla büyür
Göçmen kuşlar döner durur başımdan
Ayaklarım az biraz yorgun
İhtimal, taşımaz gövdemi sana
Bir körebe oyununda çalmıştın gözlerimi
Haydi, geri ver bana

Aşka doğru uçmayı özler iken yüreğim
Durmaya heveslendi
Tanımsız ve tarifsiz sözlerimin ardına düştü birden
Elim ayağım dolaştı birbirine
Duymak istemediğim her şey aşikar oldu
Duaya durdu bir müminin elleri
Cesaretim kara gözlerimin akında rehin
Can havliyle çırpınan kanadı kırık kuşum
Uçmaya çalıştıkça
Tenime batıyordu elleri

Mayıs 2020/Lefkoşa, Kıbrıs