Kurutulmuş Bir Güldü Şiiri - Turgut Önal

Kurutulmuş bir güldü
Defterin arasında
Geçmişi yâd eden
Bir soluktu o şimdi...

Henüz onbeşindeydin sen o zaman
Can kuşum
Ben senden iki yaş daha büyükçe idim
Dikeni batmıştı parmağına aniden
Acısını ben duymuştum yüreğimin içinde
Aldım avuçlarıma öptüm...bir daha öptüm
Kelebek kanadını usulca öper gibi
O zarif parmağını alev dudaklarımla

Sonra uzattın bana
O tomurcuk gülünü
Senin için kopardım bahçemizden diyerek
Aldım sevgiyle onu
Yüreğim titreyerek
Her gece yastığıma koyarak uyuyordum
Sanki senin kokunu içime sindirerek

Ama yazgı başkaymış
Evlendin birisiyle
Göçmen kuşlar misali
Uçup gittin buradan
Arada selâmını
Alırdım postacıdan

Bir ilkbahar günüydü
Karahaberin geldi
Uyuyup kalmışsın gecelerin koynunda
İki çocuğun yetim, kocanın boynu bükük
Benim içimde bir yük
Çığ gibi büyüyordu

Hüznün gözyaşlarını içime akıtarak
Titrek adımlarımla yürüdüm mezarına
Eğildim taziyetle o aziz hatırana
Emaneti bıraktım

Kurutulmuş bir güldü
Defterin arasında
Geçmişi yâd eden
Bir soluktu o şimdi...