Egemenler vicdan yapıp(!) kolektif zenginlikten %89 yerine %10 da pay alsalar, sosyal adalet bir sömürü öngörmekle birlikte sosyal adalet sömürenlerin biraz vicdanı, biraz hukuku, biraz adaleti olan bir sömürü sistemidir.
Özel mülk sahibi egemenlerin işbirlikçisi olan siyasetler sizin cehaletinize koca koca yalan söylerler. "Devlet size iş bulmaz, herkes kendi işini kendi kuracak" demekle kişileri kolektif bilince uyanmasınlar diye kolektif bilinci bastırıcı söylemlerle uyuştururlar.
Kolektif alan içindeki herkesin temel düzlemden gelen davranım, yönelim, sağlama eylemleriyle kişiler iş sahibi olup; alan içine işiyle ve depo enerjili işgücüyle gelmişti. Oysa sömürü bile zaten işi olan kolektif sistem içinde istisnasız var olan, iş ve işçilikler üzerine alabildiğine açılım vermiştir.
Potansiyel olarak herkes bir enerji durumuna sahiptir. Ve bu enerji türlü işlev dönüşmelerin eşgüdümüyle hayat dediğimiz canlı oluşu ortaya koymakla harcanır. Harcanan, dönüşen enerjiyle enerjinin dıştan bünyeye girdisi yapılır.
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta