kuru yapraklar,
tırmığımın tırnaklarında
habersizce
sonlarına gelmekteydiler
ben çektikçe...
kuru yapraklar,
kibritimin ucunda
öylece
sonlarını bilir gibiydiler
ben ateşleyince...
kuru yapraklar,
gecenin karanlığında
çaresizce
dans etmekteydiler
ben seyrettikçe...
kuru yapraklar,
kül olup kaldılar toprakta
dumana takılıp karıştılar havaya
sonsuzluktan sonsuzluğa döndüler
ben düşününce...
Fikret Turhan-Yalova,
24.12.2014
Kayıt Tarihi : 24.12.2014 20:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!