Sevdiklerimde yalan olunca sensiz
Sanılıyor herkesçe seviyorsun beni
Sanki sebepsizce unutuluyorum gönlünde
Kanatmadığım kalbin tarafından hem de
İşletmiyorum kendimi ruhuna bilmeden
Çağırsam da gelmiyor gelse de vurup geçiyordu
Kimseyi zorlamadan hep nezaketçe davranıştı
Ne fitili yaktım ki bende patlayasın
Kokuna hasret ruhun zaten vuslat bende
Git gidebildiğin yere kadar pervasızca
Fark etmez artık dönsen de dönmesen de
Yüreğim uzaklaş diyorum kuru otlardan
Duygularım melez hisler doğururken
Dokuna tenine iksirsiz ruhumun uzakken
Dizlerimin bağları çözülür
Ya gelmeyeceksen kapıyı ört, üşüyorum
Ya da aç kapıyı git bulandırma içimi
Uyumak seni, hatırlatırken unutmak
Duvarlar sen kokarken kolay mı?
Normalde ben hiç uyumazken geceyle hır gür
Gündüzler dostum sırdaşım
Ayak basmadığım yer kalmadı akılda
Sarı saçların kuru otları andırıyor bende
Yaklaşmaya korkuyorum yakmaktan seni
Nadasa bırakmak gerektiğini anladığım zaman
Birince derece yanık yüreğim umarsız
Sen ise yanmaya müsait
Kapısız duvarlar örülmüş lakin bakabilirsin pencereden
Bizi anca depremler kavuşturur kuru otum
Kayıt Tarihi : 16.5.2010 00:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!