Biter ağızdan Tophane simidi;
Ortası yel, çevre bulut misali;
Yükselir usulca,aşar limidi,
Cefanın dostu,sefanın timsali.
Atar gün; bir nefes, bir kıvılcımla;
Koyu kahverengi dağlar ardından.
Batar gün beraberinde acımla,
İs tutmuş isyankar topuk altından.
Doldur çayı, dokundur dudağına;
Artsın haddi koyu muhabbetin.
Düştün bir kere yanık kundağına,
Kulusun artık o kuru kümbetin
Kayıt Tarihi : 20.5.2010 15:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
toplumu sallayan bu kuru kümbeti dilim döndüğünce, aklım kestiğince betimleyip açıklamaya çalıştım umarım beğenirsiniz. Saygılar...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!