Uçurumdan düşmekte olan birinin sımsıkı sarıldığı bir kuru dal olmak kalmış bahtımıza.
Buna rağmen gülümsemeye çalışıyorum gözlerimden yaşlar aksada.
Çatırdyorum her geçen dakika ve kırılıp günün birinde o uçuruma düşeceğimden eminim.
Sana sesleniyorum bir kuru dalın çıkarabileceği en yüksek ses ile; ' Vakit çok geç olmadan yeşil bir filiz bul kendine ve sımsıkı sarıl ona, kendisine dahi faydası olmayan bu kuru daldan medet umma.'
Ve yine sana sitem ediyorum umutsuzluğunun en dip noktasında beni yakalamış olan; çok keskin bir lisan ile hatırlattın bana sadace düşmekte olanların tutunacağı bir kuru dal olduğumu.
Kayıt Tarihi : 13.4.2010 11:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
ve yine yaşamak...

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!