Bana verdiğin çiçekler soldu,
Tıpkı aşkımız gibi!
Onları bir demet yapıp saklamıştım,
Kurudular, tıpkı senin gibi!
Şimdi onlardan her gün bir tane alıp
İlk önce kokluyorum...
Eski günlere döner gibi oluyorum.
İçimde karşımda olacakmışsın gibi bir hisle
Usulca gözlerimi kapatıyorum...
Açmaya cesaret bulamıyorum!
Günden güne çiçeklerimiz gibi soluyorum,
Bekle beni yanına geliyorum!
(11.03.97)
Kayıt Tarihi : 15.1.2003 20:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Neslihan Ayakta](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/01/15/kuru-cicekler.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!