Sonbahar kayboldu artık, vaslolur telc akları
Yeller ardından koşar yâbîs çiçek yaprakları
Ayrılan yaprak dirahtan gerd olur dönmez geri
Ber-hitâm gökten düşer, leb-rûz eder toprakları
Bir veled halkında elbet derk olur mevt, âşikâr
Ömrü billah bitmeyen derd, şahsı eyler târ-ü-mâr
Aklaşan saçlarla insan fâni dünyâdan kopar
Yaklaşırken gün-be-gün dar kabre istiğrakları.
Vaslolur = ulaşır, yetişir
Telc = kar
Yâbîs = kuru
Diraht = ağaç
Gerd = toz-toprak
Ber-hitâm = en sonunda
Leb-rûz = doldurmak
Veled = çocuk
Halkında = doğuşunda
Derk olur = anlaşılır, idrak edilir
Mevt = ölüm
Târ ü mâr = perişan
İstiğrakları = gömülmeleri
Fâilâtün fâilâtün fâilâtün fâilün
/ . / / / . / / / . / / / . /
Kayıt Tarihi : 7.3.2011 17:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!