Kuru Çiçek Şiiri - Cevat Çeştepe

İskeleden kalkan son vapurun gidişiydim
bir sonbahar akşamıydım...
kendi bulutlarımla yüreğimin karardığı
yağmur sancısının gözyaşlarıydım...
,

Masanın üzerine bırakılan ve kapağı bir daha asla açılıp-okunamayacak olan yaşam kitabının içinde mutlaka bir
kuru çiçek vardır...
Ve bu kitabın hemen yanında da üzerine bir daha diş değmeyecek., yarısı yenmiş kırmızı bir elma ...
Eğer o kitaptan bir damla tat kalmışsa evrenin sonsuz denizlerinde ., bunda o çiçeği koklayanların aynı anda birer yanından dişledikleri elmanın hatırı vardır...
,

İskeleden kalkan son vapuru izliyordun
aşk şiirimin son dizesiydin...
tüm çizgileri silinen akşam karanlığında
ıslak bir mendilin sallanışı gibiydin...
.

Cevat Çeştepe - 2011/2020