Çeşmenin aşkıydı su,
Bilmezdi bunu...
Akardı fütursuzca bulup yolunu...
Çeşme, okşar severdi akarken onu,
Açıldıkça, sunardı suya...
Gönüllü vücudunu....
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
