Her mevsimde yüreğimin sesi ve çarpışı aynıdır.
Kar beyaz giyinirdi üşüdüğü zamanlarda
Ve sen uzakta, soğuğa teslim, yoksul çocuk
Karnın aç, üşürdün yalnızlığın kollarında
Minik parmakların ceplerinde, buzdan ok
Güneşi beklerdin, öylesine masum!..
Tıpkı kimsenin bakmadığı yapraksız,çiçeksiz
kuru bir kış ağacı gibiydin, görmezden gelinen!..
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta