Kuru Bir Ağaç Şiiri - Görkem Buğra Kızıl ...

Balta yemiş bir orman gibi yüreğim,
Budanıyor damarlarım akıyor damlalarım,
Bekçisini kaybetmiş bu ormanın içinde
Kadere boyun eğmiş ağaçlardan biriyim.

Kurumuş kollarım, dökülmüş yapraklarım,
Sanki sonbahar gelmiş güneş yok üzerimde,
Soğumuş biraz hava, üşüyor hayalerim,
Yaşlı bir insan gibiyim, titriyor ellerim.

Hayatın yorgunluğu her bir baharda saklı,
Geçti artık o mevsimler, ikinci bahar bitti,
Koskoca yüz on sene asırlık çınar gibi,
Her meyve verişimde hayatımdan devrildi.

Şimdi bir kuru kağıt olmuş bedenim,
Herkes bir buruşturup atar olmuş yerlere,
Sadece bir kişi var değerini bildiğim,
Şimdi ben o şanslı kişinin ellerindeyim...