Kuru Ağaç Şiiri - Adem Durmazer

Kuru bir ağaç
ne yaprağı var ne dalı.
Göremez kimse onu
dört mevsim meyvalı.

Ne yaprak dökme sancısı var
ne de bahar sevinci.
Üşümez soğuktan
bağlamış kalın kabuklar.
ne altında gölgelenen var
ne de yuva yapan kuşlar.
hepsi hepsi unuttu
oynamaya bile gelmiyor çocuklar.

Kulak vermiş dinliyor
gövdesindeki canlıların
o korkunç srsini.
Ve beklemekte
bir gün gelecek olan
cellatın o soğuk nefesini.