108] Kelimenin tam anlamı ile toplum, toplum için üretirdi. Oysa halkın pek çok üretimi toplum için değildi. Günümüzde inançların toplum içindeki yapılaşması, bundan dört yüz sene ile sekiz bin yıl öncesinin yapısallığında olan, zorunlu koşullarındaki gibi bir, var bulunuş değildiler. Köprünün altında çok sular akmıştı. Dinler, halk alanda bulunması gereken, aksiyomer bir sosyolojik ilkenin ete kemiğe bürünmüş özel şeklidirler.
Bu nedenle inançlar süreç içinde giderek toplumsal otorite olmaktan çıkıp halkın içinde halk için oldular. Zaten inançlar sonraki gelişmiş halleriyle toplum için olamazdılar da. Bir toplumsal değişme, bir toplumsal dönüşme; bir toplumsal düzenleniş, günümüzde hemen tüm topluma (Dünya'ya) yansıyordu. Eski dönemlerde, bu düzenlenişler toplumsal yapıda yansıyan temellenir olduklarından toplumsal değişmeler inanç sembolleri üzerinde, halka ve topluma yansıtılıyordu. 8 bin yıl öncesinin inanç yapıları, daha sınıf belirginliğini işler değilken ve egemenlik de iddia eder de olmadığı için toplum üzerinde pek bir olumsuz basınçları yoktu.
Değişimin nesnel yasallığı ve bağlamalıkları, uzman kurumları dışında; halkça ve toplumun bir kesimince, hemen anlaşılamaz oluşundan ötürü, değişme ve dönüşmeler, topluma hemen mal olamıyordu. Değişmenin yeni ilişkileniş ve paylaşımcı tutumu, topluma ve halka yerleşe bilmesi için inançlar üzerinden ve zaman içinde ancak, yavaş yavaş yansıtılabiliyordu.
Bu yansıtılma ittifaksak ilişkilenişlerle, inançlarla sembolize ve seremonice edilerek yapılabiliyordu. Bu tür şölen ve törenlerde edimce kavratılışlar, halka bayram şenlikleri biçiminde, formüle edilirdi. Yeni olan yapılaşmalar, kutsal üzerinden, halka mal edilen bir ritüelce inanç alanına dönüştürülüyordu.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta