Palyaçonun öyküsüne benzer
Sahte yaşamlarımız.
Acılar kahkahayla gizlenir,
Paylaşamayız...
Dar sokakların
Kuytu karanlığında kaybettik
Ürkek umutlarımızı...
Yaşamlar harcandı
Hoyrat ellerin kirli kadehlerinde...
Sevmeye doyamadan,
Dikenlerin ucunda kanadı sevgiler.
Acımadan gömdük insanlığımızı
Anılar sandığına.
Sıraladık değerlerimizi
Tozlu raflarda el değmemiş
Kitaplar arasına...
Şiddetin ayak seslerini sevdik sonra,
Öfkenin çürük kokusu sardı her yanı.
Yüzler kayboldu,yüzler yabancı,
Yüzleşecek yüzümüz de kalmadı.
Şimdi nefretin kurşun sesleri geliyor
Hayatımızın boş sokaklarından.
Kurtarmalı diyorum,
Kurtarmalı ruhumuzu bu azaptan!
Yeniden tutmalı yıldızları,
Azad edilmeli umutlar,
İnsanlık çıkmalı paslı sandıklardan,
Çığrından çıkmadan...
Bir sevgi,bir inanç yeter,
Bir sarılsak sevgiye,
Bir dönebilsek özümüze
İnanın,sevgi kurtarır insanlığı!
Kayıt Tarihi : 4.8.2008 21:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sevgi var olmanın hem sebebi,hem sonucudur,her ne kadar farkında değilsek te veya unutmuş olsak da...
tebrikler
sevgiler kaleminize...
TÜM YORUMLAR (1)