Demini almış çay gibiydi yüzü
Öfkeli bakışlarının ardına saklanan gülüşü
Yalnız bir hayatın acımsı dumanını içine çeker gibi
Tedirginlikle soluyor
Ve bir yabancı gibi dokunuyordu her seferlerinde elleri
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var