Kurtuluş Savşında Olsaydım...

Bir hasretim var benim, içim dışım yanıyor,
Her aklıma geldikçe yüreğim kan ağlıyor.
Neden erken doğmadım, neden O'nu görmedim,
Neden gazi olmanın sefasını sürmedim

Keşke bende olsaydım Kurtuluş Savaşında,
Keşke öne geçseydim şehitlik yarışında,
Keşke sargı olsaydım gazilerin başında,
O gün bende Bandırma vapurunda olsaydım,
Atamın bir yanında bende yola çıksaydım.

Dalgalı Karadeniz Bandırma’yı taşırken,
Atamda o heyecan zirveye ulaşırken,
Kurtuluş sancısının ilk gününü yaşarken,
Keşke bende olsaydım, yol gösteren bir yunus,
Öyle Kutlu görevde kıskanırdı okyanus.

Atamla şehir şehir ardında dolaşsaydım,
Bir kuru ekmeğimi onunla paylaşsaydım,
Ona hizmet etmekte zamanla yarışsaydım,
Şehitler listesinin başında ben olsaydım,
Alnımda bir delikle Nebi’ ye ulaşsaydım.

O gün işte o günde, bir takvim yaprağında,
Bir heyecan içinde kalksaydım şafağında,
Bir hizmetkâr olsaydım yiğitler otağında,
Eriyip tükenseydim bir Allah sayhasında,
Bende bir yer bulsaydım O şeref sayfasında.

Cerha cerha kanların aktığı o makamda,
Önceki şehitlerin iki eli yakamda,
Evde hasta anamın duaları arkamda,
Gazinin tüfeğinde tek bir kurşun olsaydım,
Bir düşman yüreğini delip te patlasaydım.

Keşke mendil olsaydım terlemiş yakasında,
Ya da küçük bir düğme yamalı hırkasında,
Sekerek koştursaydım Gazinin arkasında,
Vatanımın bağrında öyle garip yatsaydım,
Bu kutsal topraklarda mezarsız uyusaydım.

Keşke bendee olsaydım bu Kurtuluş Harbinde,
Keşke şehit olsaydım ilk şehidin önünde,
Keşke silah olsaydım bütün Türk Tarihinde,
Bayrağımın uğrunda vursaydım, vurulsaydım,
Bin kez tekrar dirilip, bin kez şehit olsaydım. 11.05.2004
Kasım KAPLAN