Çökmüştü kara bulut Milletimin bahtına
Göz dikmişti müstevli Osmanlının tahtına
Bir sabah tüm martılar feryat figan uyandı
Ve gemiler yanaştı İstanbul’da rıhtıma
Silahları aldılar dağıtıldı ordumuz
Yüreklere daldılar, kan ağladı yurdumuz.
Padişah acze düştü, yalanlara inandı
Milletim iki büklüm haddi aştı derdimiz
Tüm yürekler kan revan insanlık ölüyordu
Rum, Ermeni, Yunanlı Hep bayram ediyordu.
Haçlının çizmeleri onurumu çiğnerken
İstanbul’da sokaklar çaresiz inliyordu.
Vahdettin davet etti Atatürk’le buluştu
Hüzünlü sarayında bir umutla konuştu
Binlerce altın verip yola vurdu duayla
Atatürk ayrılınca biraz huzur bulmuştu
O Samsun'a çıkınca başladı kutsal savaş.
O ateşi yakınca tutuştu yavaş yavaş.
Başlamıştı o günde Kurtuluş Savaşımız
Milletim o nidayla ayaklandı canhıraş
Mustafa Kemal ismi ülkemin her yerinde
Resmi ve gayri resmi herkes onun emrinde.
İsmini duyan herkes yeniden cana geldi
Umut doğdu herkesin buğulu gözlerinde
Açlık, sefalet, yokluk, nice engeller aştık
Silahsız, gece gündüz kazma kürek savaştık
Gazilerin yüreği, şühedanın kanıyla
Kadın erkek birlikte bu zafere ulaştık.05.01.2014
Kayıt Tarihi : 10.1.2014 17:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!