Kurtuluş Savaşı Şiiri - Safet Kuramaz

Osmanlı gibiydi hür alanlarım
Niyetim salihti sefer Mevla’ya...
Kolay kazandıkça yerler, planlarım
Boşladım temelden hep sallamaya!

Düşman sinmiş kinle gecesi gündüz
Çare aramış gitmiş dere tepe düz
Her kılığa girmiş almış bin bir yüz
Telkinle başlamış çok zorlamaya!

Tenden almış beni kir toprağına
Kültürü bulamış kır çorağına
Modernlik cezbetmiş kar dudağıma
Yedirdikçe başlar çok horlamaya!

Her hamlesi taviz vermekle geçti
Alışkanlıklarım bitti huzurum kaçtı
Satranç gibi şah-mat yolu seçti
“Ben” ömrü başladı kiralamaya!

Bir sabah çan sesi duyunca alaylı
Olmaktan utandım mazim saraylı
Ezansız kıyamet koptu kalaylı
Fatihler hazırdı yar patlamaya…

Kurtuluş savaşı sonsuz toprağım
Dalgalandı hazla İslam bayrağım
Varken Sütçü İmam açmaz duvağım
Başım eğmiyorum atamdan maya!

Türk’ün Türk’ten başka dostu bulunmaz
Yüzüne gülerken niyet bilinmez
İslam’ı sevdikçe düşman silinmez
Hazırız böylece çağ atlamaya…