Kurtuluş Şiiri - Muhsin Gürsu

Uzun sokağın sonunda bir ev.
Mutluluğa ve yalnızlığa bakan.
Bir pencere,
Sessizliğe ve uzak denize bakan.
Kurtuluş.
Yitirdiklerimi yitirmeden evvelki,
Özgürlüğüm.
İsmimin ön hecesi.
Sessizliğimin çığlık imgesi.
Yitirilmemiş geceler öncesi.

Işık hızı ile geçen zaman.
Dar vakitte yitirdiğim yaşlarım.
Gece yarısı maceralarına meydan okuyan,
Kahraman bakışlarım.
Olmayan,kulağımda çınlayan naralar.
Bir kelebek telaşında yitirdiğim semtim.
Köşe başındaki meyhane.
Koşar adımlarla gittiğim hasretim.
Yitirilmiş günlerime,
Sana ait nefesime
Sesime,
Kulak ver.

Muhsin Gürsu