Söyle kaçta kaçı kaldı ömrümün kim bilir
Ne hüzünler ne umutlar ne kırıklıklar bildim
Kıpkırmızı gök kan gibi, gören ruhum irkilir
Mavilerin güzelliğine özlem duyar gözlerim
Bu özlem yedi bitirdi çürüttü mahvetti beni
Rüzgar sütlimanken yıkıldım dün gece
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta