Kurtuluş Şiiri - Bilal Yılmaz

Gönlüme çaresi bak, inadına kurtuluşun,
Göz çeperlerimi delerken bir kurşun.
Saadetinde asrın sayfalar boyu sürer,
Bir şaire hangi mezarcı kefen biçer?

Ne kalem kırmayı bilir, ne yelkovan tutmayı,
Ne vurmayı bir kartalı, gözünden bir turnayı.
Her gece mi saklanır kurtuluş hecelerde,
Ve bir ağıt kalır, yıldızsız gecelerde.

Ansızın sesin korkulu titreşmesi,
Uzaklardan vedasız selaların sesi.
Anne, kaç çocuk ölür aldığım her nefeste,
Esaret kaplı şu yosundan kafeste.

Yüreği kırık dolu, sonbaharı dalların,
Karlı yamaçları, boynu bükük dağların.
Meyvesiz yemişlerin, yetim çocukların,
Çarkı çomak dolu yalnız kalanların.