Kurtuluş Şiiri - Kutluşad Seferoğlu

üsküdar’da bir kitapçı
tezgahında dolu yağmur
iki oğlu var yüz iki kardeşi
amanvermez jetkundocu
başında da melon şapka

uzakta bir dağ köyünden
gelmiş durmuş ayazıyla
niçe’yi üstad bilir
don kişot’a bayılır
lakabı da son selçuklu

ne yer ne içer nerde uyur bilinmez
insan der hakikat der kuran okur
burçlar der esma tecellisidir
derdi ders geçmek olanlara
sokakta seminer verir
üsküdar’da bu kitapçı

şeyhi varmış çok eskiden
rüyaları ondan kalma
yola düşmüş kavşak olmuş
hayalinde kızılelma

aşk olsun sana kitapçı
aşk olsun sana kitapçı