Kurtuluş Şiiri - Ahmet Kemal

KURTULUŞ

Nasıl oluyor da bu dünya
Karışıyor bir anda
Yıkılıyor haneler
Bombalar patlıyor birden
Yerlerinden yurtlarından ediliyor milyonlar
Bir lokma ekmeğe muhtaç oluyor insanlar
Yetim kalıyor bir anda çocuklar
Her yerde çalıyor çanlar
Kim soyunuyor kim bilir yeniden tanrılığa
Yine haddi aşan birileri
Karıştırıyor her şeyi
Boylarının ölçüsünü alacaklar yeniden
Onların evi bir örümcek evi
Kendilerini yıkılmaz kalelerde sanan birileri
Musa’nın asası önünde
Yok olacak iplikleri
Bin bir orduyla savaşacak biri
Bir Mehdi
Kurtuluşu muştulayacak
En yüksek yerinden seslenecek insanlığa dünyanın
Gelin kurtuluşa gelin
Şiirin kenti kurulacak yeniden
Mutluluk kenti kurulacak yeniden
Medine Medine’t-ün Nebi
Tesis edilecek yeniden
Kurtuluşa en yakın olan biri
Ve en uzak felakete
Bizse kıyısındayız uçurumun
Kim kurtaracak bizi
Kim el uzatacak bize yeniden
Kim koşacak yardıma
Bekliyoruz
O günden beri