Kurtulunmadıkça Yarasaların Karanlığından

KURTULUNMADIKÇA
YARASALARIN KARANLIĞINDAN

Seni her düşünüşümde dalgalar basıyor yüreğimi
Seni her özleyişimde ağlıyor bulutlar göklerimde.
Dağlar devriliyor üzerime durmadan
Depremlerle sarsılıyor
yıldırımlarla vuruluyor
üzerinde yürüdüğüm umutlar,
Kainatın tüm ağırlığı sırtıma yükleniyor
bütün acıları yaşamın dökülüyor üzerime...

Karanlıklar ortasında kanıyorum yapayalnız
Ne bir ışık gökyüzünde
ne bir yol
ne bir iz
alıp götüren insanı güzelliklere,
ve sabaha giden yollarda kara örümcek ağları.
Tek umutla mıhlanıyorum beynimden
tek ışıkla koşuyorum sana yüreğimden
ve kaldırıp başını karanlığın saltanatına
tepeleyip geçiyor karanlığın tuzaklarını
sevgilimin sıkılmış militan yumrukları...

Hiç bir nesne kalmıyor yeryüzünde
Engin ve sonsuz bir dünya
ve bu sonsuzluklar kadar
mutluluklarla bezenmiş sevdalar...
Nereye baksam sen
hayalde sen, düşte sen,
yerde gökte, dağda denizde
ekmekte aşta sen,

Sızlamakta gövdemde
derin belirsizlikler içinde bir yer
acıda, sevinçte sen
Yavaş yavaş açılıyor karanlıklarda yıldız çiçekleri
tomurcuklanan gülde, koklayışta öpüşte sen...

İçimde kabaran sevinç dalgaları
Sırtımda kanayan esaret kılıcının yaraları
Ve gözlerimden çağlayan sevda pınarları
deva bulmazlar asla
Ve benin bu kıskanç yüreğimde
senden başka bir nesneye yer kalmaz sevgilim
devrim tufanlarıyla yıkılıp atılmadan
ve biz bize kavuşup kaynaşmadıkça
yirmi birinci yüzyılda bile kurkuluş yok
ayaklarımıza dolanan yarasaların
illetli kültür ve ahlakından...

İrinli salyalarıyla çürütmüşler sevdayı
İğrenç görünümleriyle bozuyorlar güzellikleri
Karanlıklarıyla boğmaktalar gözlerimizin aydınlığını
Kükreyen kavga sellerinde meşaleşiyor yürek
Çığlıkların ve öfke selindir atılan öne
ardında saf tutuyor oğullar-kızlar...
Dilimdeki seste sen, ciğerindeki nefeste sen
Yarına giden yolda, aydınlığa akan selde
kavgada, döğüşte sen...
....ve gözlerimde aşkınla tutuşup yanıyor yıldızlar!

21/7/2013