Bir el tutar şimdi beni.
Düşemem dipsiz kuyulara.
Ne zaman, boşalsa zembereklerim,
Bu son, derim.
Bitiyor amaçsız yaşamım, nihayet!
Hep o anda,
Hep son anda,
Bir el, tutar elimden, kurtarır beni.
Anlarım ki…
Göreceğim varmış daha.
Ölmemişim.
03/2005
Aysun EratKayıt Tarihi : 8.3.2005 14:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!